Rosé de Gambrinus

et staat vast dat er reeds in de negentiende eeuw Kriek werd geschonken, maar het is moeilijker om te bepalen wanneer de Frambozenlambik voor het eerste op de tafels van de Brusselse kroegen verscheen.

In elk geval bestond hij reeds in het begin van de twintigste eeuw. Paul Cantillon vermeldt in de inventaris van 1909-1910 reeds meer flessen van Frambozenbier dan flessen Kriek. Tijdens de eerste wereldoorlog verdwijnen de fruitbieren uit de voorraden. Vanaf 1922 wordt er opnieuw regelmatig Kriek gebrouwen. Het Frambozenbier duikt even op in de jaren dertig maar verdwijnt daarna weer uit de inventaris.

In 1973 komt een vriend, Willy Gigounon, eventjes 150 kg frambozen in schaaltjes afzetten. 40 jaar later wordt de productie van dit bier dus hernomen.

Ik heb toen een vat frambozenbier gemaakt en het bier dat uit de kleine opening in het midden van de duig kwam, was gewoon schitterend.

" De kleur van ajuinschillen ", zei een stem achter mij.
Het was Raymond Coumans.
Hij stond in bewondering voor het kleurenspel van de Frambozenlambik in het roodkoper van de emmers waarmee de tonnen werden leeggemaakt. In die tijd (1986) was " Frambozenlambik " reeds synoniem voor een gesuikerd en gearomatiseerd bier. Daarom deden we er goed aan ons bier te onderscheiden van de andere " Frambozenbieren ". Toen zei Raymond : " Het is een rosé, niet van Bacchus maar van Gambrinus. " Zo ziet u dat ook bieren gedoopt worden.

Het procédé om Frambozenlambik te maken is hetzelfde als voor de Kriek, en ook hier zal u de fruitsmaak alleen ten volle proeven als u het bier jong drinkt. Met de jaren zal de lambiksmaak immers de bovenhand halen op de fruitsmaak.

Rosé de Gambrinus is verkrijgbaar in flessen van 3 7,5 cl (1/2) en van 75 cl (1/1)